22 Mart 2014 Cumartesi

SERÇELER VE BİZ

  Yapılan gözlem ve sayımlar bütün dünyada serçelerin önemli oranda azaldığını gösteriyormuş. Bu azalma İngiltere'de %68 civarındaymış.
   Tarımla uğraşanlar kuşları sevmez. Onları uzak tutmaya ve hatta öldürmeye meyillidirler. Hele hele serçeler. Onlar insandan da korkmayacak kadar adapte olmuş kuşlardır. Ayaklar altında dolaşır bulduğunu yer.
    Güvercinler, kırlangıçlar, leylekler kutsal sayıldıkları için görmezden gelinir. Ama ya serçeler.
    Tarımda ürün kaybına neden olan canlılar içinde en büyük paya sahip olanlar böceklerdir. Bunlar daha tohum toprağa düştüğü andan itibaren zarara başlarlar. Mantar ve diğer hastalıkları dışarda tutarsak böcekler aleminin ürüne %30 a varan zarara sebep oldukları saptanmıştır. Böcekler kuşların en sevdiği ana menüsüdür. Serçeler kalabalık gruplar halinde yaşadıkları için beslenmeleri de böcekler ve kısmen de tohumlarla olur. Bir serçenin günde 170 adet böcek yediği tespit edilmiştir.
    İnsanlar diğer canlılarla ortak yaşadıkları topraklardan elde ettiği ürünün tamamına sahip olma güdüsü ile böceklerin, kuşların kökünü kazımak ister. Onları birer hırsız ve zararlı yaratık olarak görür. Çare de zehirli ilaçlarla onları yok etmektir. Gerçi kuşlara doğrudan zehir vermek yasalarla önlenmiştir ama bu zehirlenmiş böceklerle beslenen kuşlar kronik zehirlenme sonucu ölmektedirler.
    İşte bizim adımıza zararlı böcekleri yok eden bu kuşların bedava hizmeti varken tarım ilaçları ile hem onları hem de kendimizi yok etmekteyiz.
    Hindistanda üç yıldır dünyanın en faydalı kuşu SERÇE için hafta düzenleniyor ve kutlamalar yapılıyormuş. Acaba bizler Hindistandan kaç yıl sonra bu bilince varacağız

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder