JÜPİTERİN DÜŞÜNDÜRDÜKLERİ

     Jüpiter ve 1610 yılında ilk kez görülen uyduları hala dönüyor ama daha 59 uydusu daha var.

Güneş sistemimizin en büyük gezegeni Jüpiter,  Güneşe uzaklık bakımında 5. Sıradadır. Büyük ölçüde hidrojenden oluşmuş bir gaz gezegendir. Çapı yaklaşık 140.000 km (11,3 Dünya çapı) Kütlesi ise bir gaz gezegen olduğu için Dünyanın sadece 318 katıdır. Jüpiterin bir günü yaklaşık 10 saattir. Bir Jüpiter yılı 12 dünya yılına eşittir.  Galileo kendi yaptığı teleskopla 4 uydusunu izlemiş ve bunların turlarını hesaplamıştır. Bu dört uyduya “Io, Ganimede, Europa, Callisto” adlarını vermiştir. Galileo bu keşfi 1610 yılında yaptı. 1970 yılına kadar 9 uydu daha modern teleskoplarla keşfedildi. Voyager uzay sondasıyla uydularının sayısının 63 olduğu ve çok silik bir halkasının varlığı keşfedildi. Benim çektiğim Jüpiter ve uydularının fotoğrafları 1610 yılındakinden daha ileri değil. Sadece o zaman fotoğraf icat edilmediği için benim üzerine koyabildiğim sadece fotoğrafını çekebilmek. Yoksa daha 59 tane benim göremediğim uydu var.

Bir şey daha var Galileo benden daha şanslıydı. Bu günlerde belki de bu yıllarda Jüpiter dünyadan en uzak zamanlarını yaşıyor. Daha yakın olduğu zamanlar benim teleskopumla bile görülecek kırmızı fırtına gözünü o görmüştü ve o fırtına 400 yıldır gözleniyor ve duracak gibi de görünmüyor. İnsanlık bir gün dünyayı yok edeceğini o kadar iyi biliyordu ki. Bu ev yıkılınca nereye yerleşeyim diye diğer gezegenlere gözünü dikmişti. Önce Venüs fos çıktı. Ardından Jüpiter ve Mars, başka güneş sistemlerine zayıf ümitlerimizi bağlamıştık ama oraya gitmek daha da büyük sorun. Şimdi dünyayı yani evimizi restore etmenin çarelerini düşünür olduk.  Rezidansları dolaşıp gücünün asla yetmeyeceğini anlayan kadın gibi “Evim gibisi yok sadece bir badana bir de koltukların yüzünü değiştirirsem bana yeter” diyerek elindekiyle yetinmek zorunda kalan dünyalılarız biz.